بنیادمءِ مرگ

ربّ الکریمیں کردگار
روزی رسانیں پردہ دار
یا قادریں پروردگار
تو پردہے مارا بدار
من چو گریب و بزکار
ترسیں بسے شام و سحار
اچ ملکوت ءِ ھیر و ھار
منکر نکیر ءِ گُرز و نار
اچ دوزہ ءِ گرد و گبار
اچ دخمیں لنج و تھار
دل جوش کنت چون از ترار
اپسوز و جی ھات بے شمار
نپس اُں نکنت گوں من کرار
زانیں کہ روتیں بے اھتبار
دیم پہ بنی جاھ و دوار
پر کیامت ءِ دوریں سپر
جی ھات و زاری اِنت ستر
اپسوز کاریں بے کدر
دسگیر نبنت مات و پدر
ھمشیرہ و برات و پسر
ھذمت گزار و معتبر
آپئوج و بُنگاہ دگر
نئے کار کیت زر و شتر
نیکہ سِلاھ ، سُھر و زر
پرما دینت ملک و سمر
کسے نہ کٹّیت  ناھبر
پر توشگ و دوریں سپر
چن چون گندیت آکسر
پُھل ءِ سلات ءٙ در حشر
راھ دراج و ہم پھر ھتر
بیت پارہ پارہ مئے جگر
مں روئےمھلوک و بشر
حکمنت اچا ربّ ءِ قرآن
شر مندگ اِنت آ ناتوان
گُرزی جننت پر ساھ و جان
ارسی رچنت از دیدگان
دستئی جننت پر قلب و جان
جی ھات و انیت ہر دمان
کیت ملکموت پر بے گمان
بندہ گٙل اِنت پر شادھان
وش اِنت وتی جاھ و مکان
بیمار بیت پر ناگہان
زوت ھُشک بیت ترندیں زبان
گرمندگ اِنت پاس و دمان
در سئی گوشنت پر اِ ے زمان
زوتی برت بیتی نہان
کسی نچاریت در زمان
شہری نزوریت پر دونان
دانکے ندہنت پر سد خزان
گر زندگ و است اے جہان
چنداں شرپ دارنت جوان
باز آکلنت پر گپ و تران
گوں زالمی ترندیں زوان
تاں ارواھ و جانی ھمراہ اِنت
آپر ھیالاں گمرہ اِنت
دگنیاءِ مالاں شادھ اِنت
زلم و بدی زیادہ انت
آروچ حداوند کہر کنت
پوشے سپیدیں بھر کنت
زردی بہ دیمئی یار کنت
آ وشدلی ءٙ گار کنت
آزخم جنءٙ بیکار کنت
جان ءٙ چو مسلءِ دار کنت
شمس و قمر تھا مور بنت
آدست و پاد بے زور بنت
چمّی دوئیں بے نور بنت
ھازیزی کِرّ ءٙ دُور بنت
دژمن پہ ھیش و سور بنت
اچ قدرت ءِ شاہِ جہان
روچئی تمام انت در زمان
مردم چہار انت پر نشان
غسلی دیئنت پریک زمان
روت پر بُنی جاھ و مکان
گر سید و یا میر و خان
یا دل ربائے مہ و شان
یا بادشاہی شہ کیان
یا کہ گدا  او ناتوان
پوشی سپیدیں بر گوئر ءٙ
نیم روچ ءٙ تاکہ دیگر ءٙ
سبر اِش نبیت پر اندر ءٙ
زو تئی پر الگرءٙ
چار مردم زوریت یکبر ءٙ
بندئنت سرئپے پرمنت ءٙ
واننت درود و سنّتءٙ
تر سئنت حداءِ قدرتءٙ
گیرئنت دمادم ھبرتءٙ
نوں کہ جنازہ بیت رواں
ایری کننت کبرءِ میان
بیت ہر کسی چمّاں نہان
نیکہ نہئی کیت پر لبءٙ
دیمئی کننت پر مگربءٙ
شنکاں اجب ایر کننت
پر اندری چیری کننت
نئے کترھے دیری کننت
باری دینت حاک بر سرءٙ
واننت درودءٙ ھر گوئر ءٙ
آرا سپارنت (پر) قادرءٙ
کاینت پدا آلم تمام
فرقانءٙ واننت سُھب و شام
بکشئنت بہ ارواھ ءٙ مدام
دوستانءٙ داگے ایر بیت
چو زوتیں خواہے دیر بیت
مات ماں گٙماں دلگیر بیت
ہمشیرہی گم زیر بیت
برات و پتی حیران بیت
جاہی بزاں ویران بیت
پرمودگ و شئیران بیت
زالی اجب بریان بیت
روچ و شپءٙ گریان بیت
روچی گوزیت پنچ و دھءٙ
پیشءِ گماں کنتیں یلہ
رُو او رُخءٙ کنت مسلِ مہ
ہرچُنت جنیں اپسوز وارت
پکرءٙ دگر جاھان بارت
روءٙ وتی سامان کنت
پوشاک و سھتاں جان کنت
راھءٙ بہ شہرءِ میان کنت
چو اولءٙ نئے شان کنت
ورناءٙ جی وجان کنت
گوں بیگانگءٙ دیوان کنت
اولی گماں پنھاں کنت
گرچہ لگور و گندگے
بیکار و در مندگے
زالءِِ دلءٙ  شہزادگے
ُپرسُھبتءٙ دیوانگے
چوں شمعءٙ پروانگے
دنیا اجب است رنگ پہ رنگ
وارث پہ مالاں زہر و تنگ
وت ماں وت ءٙ داوا و جنگ
وارتہ پدیھاں کیف بھنگ
چمی پچنت بر کبر و گور
کاسد پہ زالاں کنت شتور
بتر پہ گنج و تیگ و بور
بوتنت دلیل ءٙ جملہ کور
ایش ام نماننت زاہرءٙ
یکے پد و دیگر سرءٙ
جملہ رونت پیداورءٙ
دینار بنال گوں قادر ءٙ
آجنتءٙ بکشیت ترا
نوش کن تو حوضِ کوثرءٙ
عیش کن گوں حوراں یکبرءٙ