زمین زادگ دلءِ بندءَ شموشیت

زمین زادگ دلءِ بندءَ شموشیت
کجام مات اِنت پَرزندءَ شموشیت

نہ مانیت زندگیءَ کَستءُ کینگ
اَگاں بْرات ئِےءِ گورگندءَ شموشیت

گُلامی سانکلانی پروشگءَ پہ
سَپَر کنتیں نہ جنت پندءَ شموشیت

دلءِ اے درْیکَّگاں گوں تو مئے بندئِے
مِرات کہ مھرءِ واھندءَ شموشیت

منی ایمان اِنت پُھتہ سَدّکاں من
کئےءَ گوشتگ ھُداوندءَ شموشیت

پہ تئی لُنٹانی پَنّاں من نہ کرزاں
کجا دل وشیں بچکندءَ شموشیت

زبان اِنت گوں ترا داں زندگیءَ
مریت مھمد کہ سوگندءَ شموشیت

،،، مھمد اَرباب زادہ ،،،